PERTH en de elektrofysiologie van onze gewrichten

Dit artikel is een vertaling van een hoofdstuk uit het boek ‘Gesundheit durch Energie Regulation mit Magnetfeldern‘, Gezondheid door energie regulatie met magneetvelden’. Het boek is in 2006 geschreven. Het geeft de visie weer van dr. med. Werner en is geen regulier erkende visie. Het artikel is puur informatief bedoeld. Wij adviseren niet een medische behandeling te onderbreken. We doen ook geen uitspraak over het resultaat van gebruik van het PERTH systeem in individuele situaties.

Wat is de functie van gewrichten?

Een gewricht verbindt botten beweeglijk met elkaar. Zonder deze beweeglijkheid zouden we niet kunnen bewegen op de manier zoals we bewegen. Laten we eens kijken naar ons kniegewricht. De botten van het boven- en onderbeen zijn bedekt met een dunne, spiegelgladde laag kraakbeen ter hoogte van de wrijvingsvlakken. Het hele gewricht wordt uiteindelijk omhuld door een zeer stevig kapsel van bindweefsel en op deze manier ingesloten zodat er geen ziektekiemen of lichaamsvreemde voorwerpen in het gewricht kunnen komen, want een gewricht is zeer gevoelig. Daarom vermeden artsen vroeger zoveel mogelijk om het gewricht te openen om complicaties te voorkomen. Tegenwoordig denken mensen helaas dat ze deze oude wijsheid permanent kunnen negeren.

Waar dient het kraakbeen voor?

De kraakbeenlaag beschermt de botten en vormt een perfecte bijna wrijvingsloze glijlaag. Als bot tegen bot zou wrijven, zou elke beweging onbeschrijflijk pijnlijk zijn. Dankzij twee gladde, intacte lagen kraakbeen in het gewricht kunnen we pijnvrij bewegen.

De fijne structuur van kraakbeen

Kraakbeen bestaat uit een weefsel, matrix genaamd, die slechts enkele kraakbeencellen bevat die deze matrix produceren. De matrix bestaat voornamelijk uit collageen, waarvan vroeger lijm werd gekookt, en een eiwit-suiker, een stof die proteoglycaan wordt genoemd. De collageenvezels zijn zo gepositioneerd dat ze kolommen vormen die dicht tegen het kraakbeenoppervlak aan liggen. Ze vormen de juiste bogen om de druk van het lichaam op te kunnen vangen. In zijn structuur heeft het proteoglycaan veel suikermolecuulresten waaraan, op zijn beurt, verschillende zuurresten zijn bevestigd. Deze zuurresiduen zijn allemaal dragers van negatieve ladingen. Maar omdat een zeer specifieke pH-waarde van rond de 7,34 moet worden gehandhaafd in ons lichaam, worden deze negatieve ladingen geneutraliseerd met natrium, d.w.z. met gewoon zout. Elke huisvrouw weet dat keukenzout water aantrekt. Natuurlijk doet ons kraakbeen dat ook. Daarom bestaat het voor 80% uit water.

Beweging creëert electrische stroompjes in het kraakbeen!

Als tijdens hardlopen je gewicht op het gewricht terechtkomt, wordt het kraakbeen samengedrukt en wordt het water eruit geperst, net als uit een spons. Het neemt de natriumionen mee, terwijl de negatieve zuurionen op hun plaats blijven. Er gebeuren twee dingen: de natriumionen die met het water uit het kraakbeen worden geperst, vormen een elektrische stroom en de zure ionen die achterblijven, stoten elkaar af door hun negatieve lading naarmate er meer druk op het kraakbeen wordt uitgeoefend. Het kraakbeen werkt dus precies als een magnetisch kussen. Bij de volgende plotselinge ontlasting van het kraakbeen tijdens het lopen, springt het terug in zijn oude vorm en neemt de kraakbeenmatrix het water dat kortstondig samen met het natrium in de gewrichtsruimte werd geperst weer op, waardoor opnieuw een stroming ontstaat.

Electrische stroom schakelt regeneratie van het kraakbeen in!

De huidige opvatting is dat de stroom die tijdens het hardlopen in het kraakbeen wordt opgewekt het belangrijkste signaal is dat ervoor zorgt dat de kraakbeencellen extra matrix, ‘kraakbeenweefsel, gaan produceren. Dergelijke stromen geven de kraakbeencellen het signaal dat ze “belast” worden en alle belaste weefsels hebben de neiging om meer van de betreffende weefselsubstantie te produceren. Net zoals spieren sterker worden door belasting worden ook botten en kraakbeen sterker door belasting. Alan Grodzinski van MIT Boston (Massachusetts Institute of Technology) klemde kraakbeen in een soort bankschroef en oefende met tussenpozen druk uit op het kraakbeen. Hij slaagde erin om op het preparaat aan te tonen dat precies zulke stromen werden opgewekt zoals hierboven beschreven. Tegelijkertijd toonde hij een verhoogde synthese aan van alle componenten in kraakbeen dat op deze manier behandeld was! Deze experimenten bevestigen dat kraakbeenregeneratie ook elektrisch wordt gestimuleerd en dat de kraakbeencellen worden aangezet om extra matrix te vormen door zeer fijne pulserende stroompjes met een frequentie rond 1 Hz.

Lichaamsidentieke elektrische stroompjes kunnen worden nagebootst!

Na vele jaren van onderzoek is het mogelijk om electrische stromen op te wekken die vergelijkbaar zijn met de stromen die van nature voorkomen door het stimuleren met pulserende elektromagnetische velden (PEMF). Een zelfde signaal dat in kraakbeen ontstaat bij belasting tijdens lopen worden opgewekt door elektromagnetische velden. Het is als het ware een simulatie van belasting waarbij ‘belastingstroompjes’ in het kraakbeen worden opgewekt, maar  zonder dat het kraakbeen wordt belast.

Deze theoretische kennis is in de praktijk bewezen in dubbelblind onderzoeken bij patiënten met chronische, inflammatoir-degeneratieve veranderingen in de gewrichten van de knie en de halswervelkolom, de zogenaamde artrose.

De resultaten van de artrose-onderzoeken van MIT en Yale University.

De beste behandelsuccessen werden behaald bij patiënten met eerste- en tweedegraads artrose. Pijn, zwelling en  bewegingsbeperking werden aanzienlijk verbeterd. Een ander resultaat van de onderzoeken was dat zelfs vierdegraads artrose reageerde op PEMF (PERTH) en dat er verbetering was van de gewrichtspijn. Het beloop bij de vierdegraads placebopatiënten was bijzonder ongunstig en er was een duidelijk significant verschil tussen degenen die met placebo en de patiënten die met PEMF werden behandeld.  Artrosepatiënten reageerden positief..Maar natuurlijk waren de behandelsuccessen voor graad 4 artrose significant lager dan die voor graad 1 en 2 artrose. Professor Jay Bollet bespreekt nu of de patiënten met vierdegraads artrose een veel langere periode van behandeling met PEMF nodig hebben dan de mildere ziektegevallen. Voor het doel van de studie moest echter een goed gedefinieerd uniform protocol worden gevolgd. “Herstel van het proteoglycaan kan het kraakbeen weer functioneel maken – zelfs als het niet weer volledig aangroeit. De ziekte is dus tot op zekere hoogte omkeerbaar, niet in de laatste plaats omdat is aangetoond dat een verhoogde matrixsynthese optreedt tot in de zeer late stadia van deze ziekte,” aldus de resultaten van jarenlang onderzoek door professor Jay Bollet.

Wat hebben patiënten aan deze bevindingen?

1. De stelling van de geneeskunde in Duitsland: “Uw gewrichten zijn versleten, u moet ermee leven, of we moeten de gewrichten vervangen door kunstgewrichten” is onjuist. Het vervangen van gewrichten, d.w.z. uitgebreide chirurgie, zou een uitzondering kunnen worden!

2. Elke patiënt met zogenaamde degeneratieve gewrichtsaandoeningen kan er iets aan doen en hoeft zich niet over te geven aan zijn lot. Hij kan zelfs regelmatige thuistherapie volgen en preventief invloed hebben.

3. Gewrichtspijn verbetert onder invloed van pulserende elektromagnetische velden. Aangedane gewrichten kunnen goed regenereren onder invloed van PEMF. De patiënt kan een aanzienlijke verbetering in zijn levenskwaliteit ervaren.

4. Pijnstillers kunnen worden verminderd. Risico’s en bijwerkingen, waar voortdurend op wordt gewezen, kunnen worden vermeden.

Literatuur

Dr. med. R. Werner, EMS Berlijn, 030/9823824, Copyright

• Trock, H, Bollet, A, Markoll, R, Het effect van gepulste PEMF bij de behandeling van artrose van de knie en de halswervelkolom. Verslag van de resultaten van gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde onderzoeken. J Rheumatol, (1994) 21, pp. 1903-1991.
• Liu, H, Abbott, J, Gepulste elektromagnetische velden beïnvloeden de samenstelling van d e extracellulaire matrix van hyalien kraakbeen zonder de moleculaire structuur te veranderen. Artrose en kraakbeen (1996) 4 pp. 63-76
• EMS Berlijn: Verslagen over bevindingen

Onderstaand meer recentere literatuur over de positieve werking van PEMF op bot- en kraakbeenweefsel.

• Pulsed Electromagnetic Field Stimulation of Bone Healing and Joint Preservation: Cellular Mechanisms of Skeletal Response
• Histological Analysis of Bone Callus in Delayed Union Model Fracture Healing Stimulated with Pulsed Electromagnetic Fields (PEMF)
• Effect on Clinical Outcome and Growth Factor Synthesis With Adjunctive Use of Pulsed Electromagnetic Fields for Fifth Metatarsal Nonunion Fracture: A Double-Blind Randomized Study